Ψαλίδι στις απευθείας αναθέσεις
Καταιγιστικές αλλαγές στις αμυντικές προμήθειες φέρνει η ενσωμάτωση κοινοτικής οδηγίας στην ελληνική νομοθεσία. Θέτει εν αμφιβόλω το μέλλον των κρατικών και ιδιωτικών βιομηχανιών, αφού αίρεται ο μέχρι σήμερα προστατευτισμός μέσω της πρακτικής των απ' ευθείας αναθέσεων από την εκάστοτε κυβέρνηση.
Η οδηγία 2009/81 περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο που παρουσίασε ο Ευ. Βενιζέλος στο υπουργικό συμβούλιο. Αν και η χώρα μας είχε περιθώριο μέχρι τον ερχόμενο Αύγουστο για να την ενσωματώσει, ο υπουργός Αμυνας έσπευσε να δηλώσει ότι θα γίνει νωρίτερα. Κατά μία άλλη εκδοχή η τρόικα επέβαλε να γίνει εδώ και τώρα.
Η ουσιώδης διαφορά είναι ότι καθιερώνονται διαγωνιστικές διαδικασίες για προμήθειες και υπηρεσίες άνω των 387.000 ευρώ και για συμβάσεις έργων άνω των 4.845.000 ευρώ. Αφορούν ολόκληρο τον «κύκλο ζωής» ενός υλικού, από την αρχική προμήθεια, τα προγράμματα εκσυγχρονισμού μέχρι και την περιοδική συντήρησή του. Ετσι είναι αμφίβολο εάν ακόμη και μια κρατική εταιρεία όπως η ΕΑΒ θα συνεχίσει να απολαμβάνει με ανάθεση τη συντήρηση των αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας. Ανάλογο πρόβλημα θα έχουν και δεκάδες μικρές ιδιωτικές εταιρείες, που μέχρι σήμερα έχουν ως βασικό πελάτη το υπουργείο Αμυνας. Δεν θα έχουν να παίρνουν ούτε και από προγράμματα «αντισταθμιστικών ωφελημάτων», που πλέον καταργούνται.
Υπάρχουν, πάντως, κάποια «παραθυράκια» στο νομοσχέδιο. Για παράδειγμα όταν γίνεται επίκληση στα ουσιώδη συμφέροντα της ασφάλειας του κράτους και κινδυνεύουν να αποκαλυφθούν κρίσιμες πληροφορίες. Είναι θέμα ερμηνείας, όμως, πώς θα δικαιολογηθούν. Επίσης, μια άλλη παράμετρος είναι η «ασφάλεια του εφοδιασμού». Εάν π.χ. εν μέσω κρίσης εξασφαλίζεται κανονικά η απαραίτητη συντήρηση οπλικών συστημάτων.
Με το νέο καθεστώς επιτρέπονται οι διακρατικές συμφωνίες και οι αναθέσεις προμηθειών σε κοινοπραξίες, όταν μετέχει το κράτος. Αυτή η παράμετρος αναμένεται να ωθήσει τις κρατικές αμυντικές βιομηχανίες στην αναζήτηση για συμμαχίες και μερικές ιδιωτικοποιήσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία όλες οι ξένες μεγάλες βιομηχανίες έσπευδαν να πάρουν θέση για να προετοιμαστούν για το υπό διαμόρφωση νέο σκηνικό. Στην Ελλάδα σφύριζαν αδιάφορα, περιοριζόμενες σε υποκατασκευαστικό έργο μόνο για τις ελληνικές προμήθειες ή στα περίφημα, όσο και αμαρτωλά, αντισταθμιστικά προγράμματα.
Αποτέλεσμα; Οι ξένοι είναι έτοιμοι από καιρό και όπως φαίνεται η ευρωπαϊκή οδηγία είναι εν πολλοίς κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των πολυεθνικών μεγαθηρίων. Οι ελληνικές εταιρείες μοιάζουν να καλούνται να δώσουν έναν άνισο αγώνα. Και οι περισσότερες είναι απροετοίμαστες.
Π. ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου