Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

Ζητούνται επενδυτές για την αμυντική βιομηχανία






Του ΠΑΣΧΑΛΗ ΚΟΡΩΝΑΙΟΥ Στρατηγικούς επενδυτές για τα «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα» αναζητεί η κυβέρνηση. Η εταιρεία έχει χρέη 1,2 δισ. ευρώ. Λύσεις κατά περίπτωση εξετάζονται και για τις άλλες κρατικές αμυντικές βιομηχανίες. Συνολικά, στον κλάδο απασχολούνται πάνω από 4.000 εργαζόμενοι και οι ζημιές είναι της τάξης των 250 εκατ. το χρόνο.

Ενδιαφέρον για την απόκτηση ορισμένων από τα οχτώ εργοστάσια των «ΕΑΣ» (πρώην ΕΒΟ-ΠΥΡΚΑΛ) έχει εκδηλώσει η αμερικανική «ΑΤΚ». Στην κυβέρνηση προκρίνουν ένα διαφορετικό μοντέλο εισόδου επενδυτή: Θα εκχωρήσουν το μάνατζμεντ, αλλά το ποσοστό της συμμετοχής του επενδυτή θα ανεβαίνει σταδιακά με βάση χρονοδιάγραμμα, εφόσον φέρνει παραγγελίες από το εξωτερικό.

Δεν θα συνδέεται, επίσης, η επιβίωση της εταιρείας από τις παραγγελίες των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων κατά τη συνήθη πρακτική. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, προηγούμενες περιπτώσεις, για παράδειγμα των Γερμανών με τα υποβρύχια στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, της ΕΛΒΟ με τα άρματα «Λέοπαρντ» και της Λόκχιντ στην ΕΑΒ, αποτελούν «παθήματα προς αποφυγήν».

Το υπουργείο Οικονομικών προσανατολίζεται να κινήσει ανοιχτές διαδικασίες για τα «ΕΑΣ» και στη συνέχεια να καταλήξει μέσω διαπραγματεύσεων με τους ενδιαφερόμενους. Στόχος είναι να κλείσει το θέμα μέχρι το τέλος του έτους. Εκτός των μονάδων για τις οποίες ήδη έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον, το ερώτημα είναι τι θα γίνει με τα υπόλοιπα εργοστάσια. Κάποιες πρώτες σκέψεις είναι να στραφούν στην παραγωγή προϊόντων για πράσινη ενέργεια, όπως φωτοβολταϊκά, ανεμογεννήτριες κ.ά. Συνολικά απασχολούνται 1.631 εργαζόμενοι στις μονάδες σε Υμηττό, Αίγιο, Λαύριο, Μάνδρα, Ελευσίνα, Ηπειρο και Κύμη. Εκτιμάται ότι μέχρι το 2012 αναμένεται να συνταξιοδοτηθεί ποσοστό 50% και πλέον του προσωπικού.

Γρίφος οι συνδικαλιστές

Σε κάθε περίπτωση, το ερώτημα είναι ποια στάση θα κρατήσουν οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, που αποτελούν την πρώτη δύναμη στους εργαζόμενους. Μέχρι τώρα δείχνουν να βρίσκονται στα μαχαίρια με την πολιτική ηγεσία και πιέζουν με κάθε τρόπο για νέες κρατικές παραγγελίες. Μοντέλο που δοκιμάστηκε κατά το παρελθόν και τώρα φαίνεται ότι απορρίπτεται ως λύση.

Σήμερα τα «ΕΑΣ» βρίσκονται σε τραγική κατάσταση. Αδυνατούν να ανταγωνιστούν αντίστοιχες ευρωπαϊκές βιομηχανίες, καθώς είναι εξόχως μεγαλύτερες οι τιμές τους: η σχέση κόστους στη μέση τιμή των προσφορών που καταθέτουν είναι τουλάχιστον 3 προς 1.

Αναζητούν εναγωνίως χρήματα για να καλύψουν τη μισθοδοσία και τα λειτουργικά τους έξοδα. Ζουν από τα δάνεια, που πλέον δυσκολεύονται να λάβουν καθώς στις τράπεζες δεν μετράει πια η εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου. Τα συσσωρευμένα χρέη, που εκτείνονται μέχρι το 2027 υπολογίζονται σε 1,2 δισ. ευρώ!

Στο υπουργείο Αμυνας έχουν βγει στη γύρα για να μαζέψουν χρωστούμενα, όπως για παραγγελίες του στρατού (2,8 εκατ. ευρώ) και της αστυνομίας (1,7 εκατ. ευρώ). Ψάχνοντας, μάλιστα, ανακάλυψαν το απίστευτο: γερμανική εταιρεία ήθελε να πληρώσει εδώ και σχεδόν ένα χρόνο 7,5 εκατ. ευρώ για παραγγελία που εκτελέστηκε, αλλά τα «ΕΑΣ» δεν αποδέχονταν τα χρήματα.

Ο λόγος; Είχε συγχωνευτεί με άλλη εταιρεία και έπρεπε να γίνει τροποποίηση της σύμβασης. Προσφάτως ανέκυψε και νέο πρόβλημα, αφού διαπιστώθηκε ότι η έδρα της νέας εταιρείας είναι στην Ελβετία -συνεπώς εκτός Ε.Ε.- και προβάλλονται εκ νέου ερωτήματα στις νομικές υπηρεσίες εάν πρέπει να χρεώσουν ΦΠΑ...

Την ίδια ώρα που στα «ΕΑΣ» δεν έχουν δουλειές, στην «Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία» τρέχουν παραγγελίες αλλά δεν έχουν προσωπικό. Οι τελευταίες προσλήψεις έγιναν το 2005 και έκτοτε απεχώρησαν, λόγω συνταξιοδότησης, περισσότεροι από 1.000 άτομα! Μόνο από την αρχή του χρόνου μετρούν 350 αποχωρήσεις και το τακτικό προσωπικό περιορίζεται στους 2.112. Συνέπεια αυτών είναι η εταιρεία να αντιμετωπίζει σοβαρό αριθμητικό και ποιοτικό έλλειμμα προσωπικού, αφού πρόκειται για εξειδικευμένες ειδικότητες όπως μηχανικούς αεροσκαφών, αεροναυπηγούς κ.ά. και η έλλειψη αυτή απειλεί να θέσει σε κίνδυνο τη βιωσιμότητά της.

Χωρίς προσωπικό

Παρ' ότι πέρυσι είχαν εγκριθεί 247 προσλήψεις (80 για το 2009 και 167 για το 2010), πάγωσαν λόγω των εκλογών και στη συνέχεια λόγω του γενικότερου παγώματος των προσλήψεων στις ΔΕΚΟ. Ακόμη και σήμερα εάν γίνονταν προσλήψεις τεχνικού προσωπικού, λόγω της ειδικής εκπαίδευσης και πιστοποίησης θα απαιτηθούν τουλάχιστον δύο με τρία χρόνια για να αποδώσουν στις γραμμές παραγωγής.

Σε κάθε περίπτωση, η αντιμετώπιση της «ΕΑΒ» ως ΔΕΚΟ την αδικεί: απασχολεί εξειδικευμένο προσωπικό σε υψηλή τεχνολογία, φέρνει νέες δουλειές από το εξωτερικό, συμμετέχει σε ερευνητικά προγράμματα, δεν έχει αργόμισθους...

Ακόμη και σήμερα το υπουργείο Οικονομικών δεν έχει διορίσει νέα διοίκηση και όλα μοιάζουν να λειτουργούν με τον αυτόματο πιλότο. Χηρεύουν νευραλγικές θέσεις στο οργανόγραμμα και κινδυνεύει να καταστεί στο κοντινό μέλλον προβληματική, παρ' ότι άρχισε να αποδίδει καρπούς η στρατηγική της εξωστρέφειας: οι πελάτες εξωτερικού διπλασιάστηκαν και από 22% το 2005 ανέρχονται σήμερα στο 45% του συνόλου του κύκλου εργασιών.

Οι αρρυθμίες στο προσωπικό της εταιρείας έχουν συνέπεια στην αξιοπιστία της απέναντι στους μεγάλους πελάτες. Σοβαρές καθυστερήσεις σημειώνονται στις παραδόσεις μαχητικών αεροσκαφών της πολεμικής αεροπορίας, με άμεση συνέπεια στη διαθεσιμότητα των μέσων. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ΓΕΑ -σε κατάσταση απόγνωσης- έφτασαν στο σημείο να προτείνουν να σταλούν αεροσκάφη για επισκευές σε άλλες χώρες. Πλην, όμως, για λόγους γοήτρου ακυρώθηκαν οι ιδέες με άνωθεν παρέμβαση. Για πόσο άραγε μπορεί να συνεχιστεί αυτό;

Στην πράξη επιλέγουν να καθυστερούν ανειλημμένες υποχρεώσεις για φορείς του Δημοσίου σε μια απέλπιδα προσπάθεια να τηρηθούν τα χρονοδιαγράμματα με πελάτες του εξωτερικού. Και σε αυτά, όμως, η «ΕΑΒ» κινδυνεύει να καταστεί ανακόλουθη, να απολέσει έσοδα και να κληθεί να καταβάλει ρήτρες για μη έγκαιρη εκτέλεση συμβατικών υποχρεώσεων και, κατά συνέπεια, να αρχίσει χορός καταγγελιών των συμβάσεων...





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου